βουβάλι
greacă
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă medie βούβαλις (voúvalis) < greacă antică βούβαλος (voúvalos), din βοῦς (vous). Confer și latină būbalus.
Pronunție
- AFI: /vu.'va.li/
Substantiv
βουβάλι (vouváli)
| Declinarea substantivului βουβάλι | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | βουβάλι | βουβάλια |
| Genitiv | βουβαλιού | βουβαλιών |
| Acuzativ | βουβάλι | βουβάλια |
| Vocativ | βουβάλι | βουβάλια |