πίθηκος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică πίθηκος (píthēkos).

Pronunție

• AFI: /'pi.θi.kɔs/

Substantiv

πίθηκος (píthikos)

Declinarea substantivului πίθηκος
m.	Singular	Plural
Nominativ	πίθηκος	πίθηκοι
Genitiv	πίθηκου/πιθήκου	πίθηκων/πιθήκων
Acuzativ	πίθηκο	πίθηκους/πιθήκους
Vocativ	πίθηκε	πίθηκοι

1. (zool.) maimuță
2. (fig.) om incult, haidamac, mitocan

Sinonime

• 1: (zool.) μαϊμού

Cuvinte derivate

• πιθηκάκι
• πιθηκίζω

Cuvinte apropiate

• πιθηκάνθρωπος

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary