uçurum

turcă

(Türkçe)

Etimologie

Din turca veche.

Pronunție

• AFI: /u.tʃu.ɾum/

Substantiv

uçurum, pl. uçurumlar

1. abis (adâncime mare)
2. faleză

Sinonime

• yar

Expresii

• uçurumun kenarından dönmek