αετός

greacă

(Ελληνικά)

Variante

• αϊτός

Etimologie

Din greacă antică ἀετός și αἱετός < ἀίσσω.

Pronunție

• AFI: /a.ɛ.ˈtɔs/

Substantiv

αετός (aetós) m., αετοί (aetoí) pl.

1. acvilă

Cuvinte derivate

• αετίνα

Cuvinte compuse

• αετομάτης, αετομάτισσα
• αετόμορφος
• αετονύχης, αετονύχισσα
• αετοφωλιά

Cuvinte apropiate

• αετιδεύς
• αετίσιος
• αετόπουλο
• αέτωμα

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary