αναβολέας

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din αναβολεύς < αναβάλλω.

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv

αναβολέας (anavoléas) m., αναβολείς (anavoleís) pl.

1. scară (de la șa)
2. (anat.) scăriță

Cuvinte apropiate

• αναβολή
• αναβολικός
• αναβολισμός

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary