(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică ἀνεμώνη (anemṓnē) < compus din ἄνεμος (ánemos, „vânt”) + -ώνη (-ṓnē).

Pronunție

  • AFI: /a.neˈmo.ni/


Substantiv

ανεμώνη (anemóni)

Declinarea substantivului
ανεμώνη
f. Singular Plural
Nominativ ανεμώνη ανεμώνες
Genitiv ανεμώνης ανεμώνων
Acuzativ ανεμώνη ανεμώνες
Vocativ ανεμώνη ανεμώνες
  1. (bot.) anemonă
  2. (zool.) anemonă-de-mare, actinie

Sinonime

Cuvinte apropiate

Referințe