γεράκι

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă medie γεράκιν < ἱεράκιον, care provine din greacă antică ἱέραξ.

Pronunție

• AFI: /ʝɛ.ˈɾa.ci/

Substantiv

γεράκι (geráki) n., γεράκια (gerákia) pl.

1. uliu (pasăre)
2. șoim
3. (p. ext.) pasăre de pradă

Cuvinte derivate

• γερακίνα

Cuvinte apropiate

• γερακήσιος
• γερακίνα
• ιέρακας

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary