διαίρεση

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică διαίρε(σις) (diaíresis, „divizare, împărțire”) + -ση (-si).

Pronunție

• AFI: /ðiˈe.ɾe.si/

Substantiv

διαίρεση (diaíresi)

Declinarea substantivului διαίρεση
f.	Singular	Plural
Nominativ	διαίρεση	διαιρέσεις
Genitiv	διαίρεσης, διαιρέσεως	διαιρέσεων
Acuzativ	διαίρεση	διαιρέσεις
Vocativ	διαίρεση	διαιρέσεις

1. împărțire, divizare, divizie
2. (mat.) împărțire

Antonime

• 2: (mat.) πολλαπλασιασμός

Cuvinte apropiate

• διαιρέσιμος
• διαιρετέος
• διαιρέτης
• διαιρετικός
• διαιρετός
• διαιρετότητα
• διαιρούμαι
• διαιρώ

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary