διακρίνω

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică διακρίνω < διά + κρίνω.

Pronunție

• AFI: /ðia.'kɾi.nɔ/

Verb

διακρίνω (diakríno)

1. a distinge, a discerne

Cuvinte derivate

• διάκριση
• διακριτικά (διακριτικώς)
• διακριτικός
• διακριτικότητα (διακριτικότης)

Cuvinte compuse

• αδιακρισία
• αδιάκριτος
• δυσδιάκριτος
• ευδιάκριτος