ευγενής

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică εὐγενής (eugenḗs, „bine-crescut”).

Pronunție

• AFI: /ev.ʝeˈnis/

Adjectiv

ευγενής (evgenís)

Declinarea adjectivului ευγενής
	Singular	Plural
Masculin	ευγενής	ευγενείς
Feminin	ευγενής	ευγενείς
Neutru	ευγενές	ευγενή

1. politicos, respectuos
2. (p.ext.) nobil, aristocratic

Sinonime

• 2: αριστοκρατικός

Cuvinte apropiate

• ευγένεια
• ευγενικός
• ευγενικότητα

Substantiv

ευγενής (evgenís)

Declinarea substantivului ευγενής
m.f.	Singular	Plural
Nominativ	ευγενής	ευγενές
Genitiv	ευγενή	ευγενών
Acuzativ	ευγενή	ευγενές
Vocativ	ευγενή	ευγενές

1. nobil, aristocrat

Sinonime

• αριστοκράτης m., αριστοκράτισσα f.

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary