ευκαιρία
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică εὐκαιρία (eukairía).
Pronunție
- AFI: /ef.ce.ˈɾi.a/
Substantiv
ευκαιρία (efkairía)
Declinarea substantivului ευκαιρία | ||
f. | Singular | Plural |
Nominativ | ευκαιρία | ευκαιρίες |
Genitiv | ευκαιρίας | ευκαιριών |
Acuzativ | ευκαιρία | ευκαιρίες |
Vocativ | ευκαιρία | ευκαιρίες |
- ocazie
- (p.ext.) oportunitate