μπιζέλι

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din italiană pisello < latină *pisellum (> pisum).

Pronunție

• AFI: /bi.'ze.ʎi/

Substantiv

μπιζέλι (bizéli) n., μπιζέλια (bizélia) pl.

1. mazăre

Cuvinte compuse

• ζαχαρομπίζελο

Cuvinte apropiate

• μπιζελάκι

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary