μπούφος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă medie μποῦφος < italiană bufo.

Pronunție

• AFI: /ˈbu.fɔs/

Substantiv

μπούφος (boúfos) m., μπούφοι (boúfoi) pl.

1. bufniță
2. (fig.) fraier, tâmpit

Sinonime

• 1: βύας ο γνήσιος

Vezi și

• κουκουβάγια

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary