(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă bizantină νούφαρο (noúpharo) < arabă نُوفَر‎ (nūfar), din forma نِلُوفَر‎ (nilūfar, „nenufar”), نِينُوفَر‎ (nīnūfar).

Pronunție

  • AFI: /ˈnu.fa.ɾo/


Substantiv

νούφαρο (noúfaro)

Declinarea substantivului
νούφαρο
n. Singular Plural
Nominativ νούφαρο νούφαρα
Genitiv νούφαρου νούφαρων
Acuzativ νούφαρο νούφαρα
Vocativ νούφαρο νούφαρα
  1. (bot.) nufăr, nenufar

Sinonime

Referințe