πουλάρι
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă medie πουλάριν (poulárin) < greacă antică πωλάριον (polárion) < πῶλος (polos).
Pronunție
- AFI: /pu.'la.ɾi/
Substantiv
πουλάρι (poulári)
Declinarea substantivului πουλάρι | ||
n. | Singular | Plural |
Nominativ | πουλάρι | πουλάρια |
Genitiv | πουλαριού | πουλαριών |
Acuzativ | πουλάρι | πουλάρια |
Vocativ | πουλάρι | πουλάρια |
- (zool.) mânz
Sinonime
- (zool.) αλογάκι, γαϊδουράκι, μουλαράκι, πώλος