σπανάκι

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă medie σπινάκιον < latină spinaceum.

Pronunție

• AFI: /spa.ˈna.ci/

Substantiv

σπανάκι (spanáki) n., σπανάκια (spanákia) pl.

1. spanac

Cuvinte compuse

• σπανακόπιτα
• σπανακόρυζο
• σπανακοτυρόπιτα

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary