τριαντάφυλλο
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă bizantină τριαντάφυλλον (triantáphullon, „trandafir”), literalmente „cu treizeci de frunze” < compus din τριάντα (triánta) + φύλλον (phúllon).
Pronunție
- AFI: /tɾi.a(n)ˈda.fi.lo/
Substantiv
τριαντάφυλλο (triantáfyllo)
Declinarea substantivului τριαντάφυλλο | ||
n. | Singular | Plural |
Nominativ | τριαντάφυλλο | τριαντάφυλλα |
Genitiv | τριαντάφυλλου | τριαντάφυλλων |
Acuzativ | τριαντάφυλλο | τριαντάφυλλα |
Vocativ | τριαντάφυλλο | τριαντάφυλλα |
Sinonime
- 1: (bot.) ρόδο