τριαντάφυλλο

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă bizantină τριαντάφυλλον (triantáphullon, „trandafir”), literalmente „cu treizeci de frunze” < compus din τριάντα (triánta) + φύλλον (phúllon).

Pronunție

  • AFI: /tɾi.a(n)ˈda.fi.lo/


Substantiv

τριαντάφυλλο (triantáfyllo)

Declinarea substantivului
τριαντάφυλλο
n. Singular Plural
Nominativ τριαντάφυλλο τριαντάφυλλα
Genitiv τριαντάφυλλου τριαντάφυλλων
Acuzativ τριαντάφυλλο τριαντάφυλλα
Vocativ τριαντάφυλλο τριαντάφυλλα
  1. (bot.) trandafir
  2. (alim.) dulceață

Sinonime

Cuvinte derivate

Cuvinte apropiate

Referințe