akzeptieren
(Deutsch)
Etimologie
Din latină acceptare.
Pronunție
Verb
Conjugarea verbului akzeptieren | |
Infinitiv | akzeptieren |
Indicativ prezent pers. 2 sg., 3 sg. |
akzeptierst akzeptiert |
Indicativ imperfect | akzeptierte |
Participiu perfect | akzeptiert |
Verb auxiliar | haben |
- a accepta
- Der Vorschlag wurde von allen akzeptiert.