(asturianu)
Din latină anima („suflet, spirit”).
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
alma f., almes pl.
(azərbaycanca)
Din turcă veche almıla < de origine proto-turcică.
alma, pl. almalar
(English)
Din arabă colocvială عالمة (‘ālima, „cântăreț”), care provine din علم (‘alima, „a cunoaște, a ști”).
alma, pl. almas sau alma
(galego)
Din portugheză veche alma < latină anima („suflet, spirit”).
alma f., almas pl.
(italiano)
alma f., alme pl.
(Latina)
Din almus.
(magyar)
Dintr-o limbă turcică, confer azeră alma și turcă elma.
alma, pl. almák
Din alom + -a.
(português)
(español)