Variante de scriere Vezi și : marjă

română

Etimologie

Din marjă.

Pronunție

  • AFI: /ˈmar.ʒa/


Substantiv

  1. forma de singular articulat pentru marjă.





finlandeză

(suomi)

Etimologie

Etimologie lipsă. (Ajută)

Pronunție

  • AFI: /ˈmɑrjɑ/


Substantiv


Declinarea substantivului
marja
Singular Plural
Nominativ marja marjat
Genitiv marjan marjojen
Partitiv marjaa marjoja
Ilativ marjaan marjoihin
Inesiv marjassa marjoissa

marja

  1. bacă

Cuvinte apropiate

Cuvinte derivate