trâmbiță
română
Etimologie
Din slavă (veche) tronbica.
Pronunție
- AFI: /'trɨm.bi.ʦə/
Substantiv
Declinarea substantivului trâmbiță | ||
f. | Singular | Plural |
Nominativ-Acuzativ | trâmbiță | trâmbiți |
Articulat | trâmbița | trâmbițile |
Genitiv-Dativ | trâmbiții | trâmbiților |
Vocativ | trâmbiță | trâmbiților |
Cuvinte derivate
Traduceri
Traduceri
Referințe
- DEX '98 via DEX online