weiten
germană
(Deutsch)
Etimologie
Din germana veche de sus wîten.
Pronunție
- AFI: /ˈvaɪ̯tən/
Verb
Conjugarea verbului weiten | |
Infinitiv | weiten |
Indicativ prezent pers. 2 sg., 3 sg. |
weitest weitet |
Indicativ imperfect | weitete |
Participiu perfect | geweitet |
Verb auxiliar | haben |
sich weiten