germană

(Deutsch)

Etimologie

Din zurück + bleiben.

Pronunție

  • AFI: /ʦuˈʀʏkˌblaɪ̯bən/


Verb


Conjugarea verbului
zurückbleiben
Infinitiv zurückbleiben
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
bleibst zurück
bleibt zurück
Indicativ imperfect blieb zurück
Participiu perfect zurückgeblieben
Verb auxiliar sein
  1. a rămâne în urmă

Antonime