άνθρωπος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică ἄνθρωπος ("om").

Pronunție

• AFI: /'an.θɾo.pɔs/

Substantiv

άνθρωπος (ánthropos) m., άνθρωποι (ánthropoi) pl.

1. om
2. ființă, persoană

Sinonime

• άνδρας, άντρας, σύζυγος

Cuvinte derivate

• ανθρωπιά
• ανθρώπινος
• ανθρωπισμός
• ανθρωπιστής
• ανθρωπιστικός

Cuvinte compuse

• απανθρωπιά
• απάνθρωπος
• αρχάνθρωπος
• μισανθρωπισμός
• μισάνθρωπος
• υπάνθρωπος