αέρας

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greaca antică ἀήρ.

Pronunție

• AFI: /a.'ɛ.ɾas/

Substantiv

αέρας (aéras) m., αέρηδες (aérides) pl.

1. aer
2. vânt
3. bunăvoință
4. clapetă de pornire

Cuvinte derivate

• αέριος, αέριο
• αερικό
• αέρινος
• ανάερος
• αερόβιος, αναερόβιος
• καυσαέριο
• υγραέριο