θάνατος
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică θάνατος (thánatos, „moarte; cadavru”).
Pronunție
- AFI: /ˈθa.na.tos/
Substantiv
θάνατος (thánatos)
Declinarea substantivului θάνατος | ||
m. | Singular | Plural |
Nominativ | θάνατος | θάνατοι |
Genitiv | θανάτου | θανάτων |
Acuzativ | θάνατο | θανάτους |
Vocativ | θάνατε | θάνατοι |
- moarte
- εγκεφαλικός θάνατος
- (fig.) sfârșitul, anihilarea
Sinonime
- 1: αποβίωση, εκδημία, αποθαμός, αποπέθαμα, εντροπία, εντροπισμός, θανή, ξεψύχισμα, πέθαμα, πεθαμός, τελευτή χάρος, ψόφος
Antonime
Cuvinte apropiate
cuvinte apropiate
Expresii
Vezi și
vedeți și