κουδούνι
(Ελληνικά)
Variante
Etimologie
Din greacă bizantină κουδούνι(ν) (koudoúni(n)) < inevitabil din greacă antică κωδώνιον (kōdṓnion), diminutiv al lui κώδων (kṓdōn, „clopot”).
Pronunție
- AFI: /kuˈðu.ni/
Substantiv
κουδούνι (koudoúni)
Declinarea substantivului κουδούνι | ||
n. | Singular | Plural |
Nominativ | κουδούνι | κουδούνια |
Genitiv | κουδουνιού | κουδουνιών |
Acuzativ | κουδούνι | κουδούνια |
Vocativ | κουδούνι | κουδούνια |