κουνέλι
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă medie κουνέλι (kounéli), care provine din italiană coniglio (confer cunelo) < latină cuniculus.
Probabil de origine iberică.
Pronunție
- AFI: /ku.'nɛ.li/
Substantiv
κουνέλι (kounéli)
| Declinarea substantivului κουνέλι | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ | κουνέλι | κουνέλια |
| Genitiv | κουνελιού | κουνελιών |
| Acuzativ | κουνέλι | κουνέλια |
| Vocativ | κουνέλι | κουνέλια |
- (zool.) iepure
Sinonime
- (zool.) (ieșit din uz) κόνικλος