(Ελληνικά)

Etimologie

Din formele λιοντάριν (liontárin), λεοντάριον (liontárion) < greacă antică λέων (léon).

Pronunție

  • AFI: /ʎɔn.'da.ɾi/


Substantiv

λιοντάρι (liontári)

Declinarea substantivului
λιοντάρι
n. Singular Plural
Nominativ λιοντάρι λιοντάρια
Genitiv λιονταριού λιονταριών
Acuzativ λιοντάρι λιοντάρια
Vocativ λιοντάρι λιοντάρια
  1. (zool.) leu
  2. (fig.) om puternic și curajos, leu
    πολέμησε σαν λιοντάρι.

Sinonime

Cuvinte derivate

Cuvinte compuse

Referințe