μαρμότα
(Ελληνικά)
Etimologie
Din franceză marmotte < de origine incertă.
Pronunție
- AFI: /maɾ.'mɔ.ta/
Substantiv
μαρμότα (marmóta)
Declinarea substantivului μαρμότα | ||
f. | Singular | Plural |
Nominativ | μαρμότα | μαρμότες |
Genitiv | μαρμότας | μαρμοτών |
Acuzativ | μαρμότα | μαρμότες |
Vocativ | μαρμότα | μαρμότες |
- (zool.) marmotă
Sinonime
- (zool.) αρκτόμυς