μενεξές

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din turcă otomană منكشه (menekşe, „violet, mov”) < persană بنفشه (banafše, „violet, mov”).‎

Pronunție

• AFI: /me.neˈkses/

Substantiv

μενεξές (menexés)

Declinarea substantivului μενεξές
m.	Singular	Plural
Nominativ	μενεξές	μενεξέδες
Genitiv	μενεξέ	μενεξέδων
Acuzativ	μενεξέ	μενεξέδες
Vocativ	μενεξέ	μενεξέδες

1. (bot.) violetă, toporaș, viorea

Sinonime

• (bot.) βιολέτα, γιούλι, ίον, ίανθος

Cuvinte apropiate

• μενεξεδένιος
• μενεξεδής
• μενεξεδί
• μενεξελής
• μενεξελί

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary