μετοχή
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică μετοχή (metokhḗ, „participare, participație”).
Pronunție
- AFI: /me.toˈçi/
Substantiv
μετοχή (metochí)
Declinarea substantivului μετοχή | ||
f. | Singular | Plural |
Nominativ | μετοχή | μετοχές |
Genitiv | μετοχής | μετοχών |
Acuzativ | μετοχή | μετοχές |
Vocativ | μετοχή | μετοχές |
- (gram.) participiu
- (ec.) acțiune (la bursă)