πάνθηρας
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică πάνθηρ (pánthir).
Pronunție
- AFI: /'pan.θi.ɾas/
Substantiv
πάνθηρας (pánthiras)
Declinarea substantivului πάνθηρας | ||
m. | Singular | Plural |
Nominativ | πάνθηρας | πάνθηρες |
Genitiv | πάνθηρα | πανθήρων |
Acuzativ | πάνθηρα | πάνθηρες |
Vocativ | πάνθηρα | πάνθηρες |
- (zool.) panteră