ρίζα

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică ῥίζα (rhíza, „rădăcină; sursă”).

Pronunție

• AFI: /ˈɾi.za/

Substantiv

ρίζα (ríza)

Declinarea substantivului ρίζα
f.	Singular	Plural
Nominativ	ρίζα	ρίζες
Genitiv	ρίζας	ριζών
Acuzativ	ρίζα	ρίζες
Vocativ	ρίζα	ρίζες

1. (bot.) rădăcină

   μερικά λαχανικά, όπως το καρότο, είναι ρίζες και όχι καρποί

2. (gram.) rădăcină
3. (mat.) rădăcină

Cuvinte compuse

• τετραγωνική ρίζα

Cuvinte apropiate

• αξερίζωτος
• ριζά

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary