σπουργίτι

greacă

(Ελληνικά)

Variante

• σπουργίτης

Etimologie

Din πυργίτης < greacă antică πύργος.

Pronunție

• AFI: /spuɾ.ˈʝi.ti/

Substantiv

σπουργίτι (spourgíti) n., σπουργίτια (spourgítia) pl.

1. vrabie

Cuvinte derivate

• σπουργιτάκι

Expresii

• τρώω σα(ν) σπουργίτι

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary