(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică στρατιώτης (stratiṓtēs, „soldat”).

Pronunție

  • AFI: /stɾaˈtço.tis/
  • (înv.) AFI: /stɾa.tiˈo.tis/


Substantiv

στρατιώτης (stratiótis)

Declinarea substantivului
στρατιώτης
m. Singular Plural
Nominativ στρατιώτης στρατιώτες
Genitiv στρατιώτη στρατιωτών
Acuzativ στρατιώτη στρατιώτες
Vocativ στρατιώτη στρατιώτες
  1. (mil.) soldat
  2. (spec.) (mil.) (simplu) soldat
  3. (la șah) pion

Sinonime

Cuvinte derivate

Cuvinte apropiate

Referințe