σύνολο
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică σύνολον (sýnolon) (cu unele sensuri după franceză ensemble și totalité).
Pronunție
- AFI: /ˈsi.no.lo/
Substantiv
σύνολο (sýnolo)
Declinarea substantivului σύνολο | ||
n. | Singular | Plural |
Nominativ | σύνολο | σύνολα |
Genitiv | συνόλου | συνόλων |
Acuzativ | σύνολο | σύνολα |
Vocativ | σύνολο | σύνολα |
- totalitate, ansamblu
- (mat.) ansamblu, set