başarı

turcă

(Türkçe)

Etimologie

Confer başarmak.

Pronunție

• AFI: /bɑʃɑˈrɨ/

Substantiv

başarı, pl. başarılar

1. reușită, succes, îndeplinire, realizare

Sinonime

• 1: muvaffakiyet

Cuvinte derivate

• başarıcı
• başarılı
• başarısız

Cuvinte compuse

• başarı belgesi
• başarı göstermek

Cuvinte apropiate

• başarmak