kayın

Vezi și : Kayın

turcă

(Türkçe)

Etimologie

Din turca veche kadıŋ < proto-turcică *Kadɨŋ.

Pronunție

• AFI: /kɑ.jɯn/

Substantiv

kayın, pl. kayınlar

1. fag

Etimologie

Din turca veche kadın < proto-turcică *Kādɨn.

Substantiv

kayın, pl. kayınlar

1. cumnat

Cuvinte derivate

• kaynana
• kaynata
• kayınço
• kayınbaba
• kayınvalide
• kayınpeder
• kayınbirader

Referințe

• Wiktionary
• VikiSözlük