Etimologie

Din surtuc + sufixul -ar.

Pronunție

  • AFI: /sur.tu'kar/


Substantiv


Declinarea substantivului
surtucar
m. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ surtucar surtucari
Articulat surtucarul surtucarii
Genitiv-Dativ surtucarului surtucarilor
Vocativ surtucarule surtucarilor
  1. (depr.) târgoveț, orășean; (p.ext.) intelectual.


Traduceri

Referințe