γυρίνος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică γυρῖνος (gyrinos) < γυρός (gyrós, „rotund”).

Pronunție

• AFI: /ʝi.'ɾi.nɔs/

Substantiv

γυρίνος (gyrínos)

Declinarea substantivului γυρίνος
m.	Singular	Plural
Nominativ	γυρίνος	γυρίνοι
Genitiv	γυρίνου	γυρίνων
Acuzativ	γυρίνο	γυρίνους
Vocativ	γυρίνε	γυρίνοι

1. (zool.) mormoloc

Vezi și

• βάτραχος
• βατραχάκι
• φρύνος

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary