γυρίνος
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică γυρῖνος (gyrinos) < γυρός (gyrós, „rotund”).
Pronunție
- AFI: /ʝi.'ɾi.nɔs/
Substantiv
γυρίνος (gyrínos)
| Declinarea substantivului γυρίνος | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | γυρίνος | γυρίνοι |
| Genitiv | γυρίνου | γυρίνων |
| Acuzativ | γυρίνο | γυρίνους |
| Vocativ | γυρίνε | γυρίνοι |
- (zool.) mormoloc