ηλίανθος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din latină modernă helianthus < din greacă koine ἡλιανθές (ílianthés); echivalent cu ηλί- (ilí-) + άνθος (ánthos, „floare”).

Pronunție

• AFI: /iˈli.an.θos/

Substantiv

ηλίανθος (ilíanthos)

Declinarea substantivului ηλίανθος
m.	Singular	Plural
Nominativ	ηλίανθος	ηλίανθοι
Genitiv	ηλίανθου	ηλίανθων
Acuzativ	ηλίανθο	ηλίανθους
Vocativ	ηλίανθε	ηλίανθοι

1. (bot.) floarea-soarelui

Sinonime

• (bot.) ήλιος, ηλιοτρόπιο, ηλιολούλουδο

Cuvinte compuse

• ηλίανθος ο κονδυλώδης

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary