ήλιος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică ἥλιος.

Pronunție

• AFI: /'i.ʎɔs/

Substantiv

ήλιος (ílios) m., ήλιοι (ílioi) pl.

1. soare
2. lumina soarelui, lumina zilei
3. zi
4. est
5. zeul soarelui

Cuvinte derivate

• ηλιακός
• ήλιο

Cuvinte compuse

• ηλιο
• ευήλιος
• ανήλιος
• ανήλιαγος

Expresii

• βγαίνει ο ήλιος
• δεν έχει στον ήλιο μοίρα
• υπό τον ήλιον
• ψήνεται στον ήλιο