πριόνι
(Ελληνικά)
Etimologie
Din greacă antică πρίων (príōn), din aceeași rădăcină ca πείρω (peírō, „a despica, a spinteca”).
Pronunție
- AFI: /priˈo.ni/
Substantiv
πριόνι (prióni)
Declinarea substantivului πριόνι | ||
n. | Singular | Plural |
Nominativ | πριόνι | πριόνια |
Genitiv | πριονιού | πριονιών |
Acuzativ | πριόνι | πριόνια |
Vocativ | πριόνι | πριόνια |
- (tehn.) fierăstrău