(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă antică πρίων (príōn), din aceeași rădăcină ca πείρω (peírō, „a despica, a spinteca”).

Pronunție

  • AFI: /priˈo.ni/


Substantiv

πριόνι (prióni)

Declinarea substantivului
πριόνι
n. Singular Plural
Nominativ πριόνι πριόνια
Genitiv πριονιού πριονιών
Acuzativ πριόνι πριόνια
Vocativ πριόνι πριόνια
  1. (tehn.) fierăstrău

Cuvinte derivate

Cuvinte compuse

Cuvinte apropiate

Referințe