τσακάλι

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din turcă çakal, care provine persană شغال (šaqâl) < limba sanscrită सृगाल (sṛgālá).

Pronunție

• AFI: /ʦa.'ka.li/

Substantiv

τσακάλι (tsakáli)

Declinarea substantivului τσακάλι
n.	Singular	Plural
Nominativ	τσακάλι	τσακάλια
Genitiv	τσακαλιού	τσακαλιών
Acuzativ	τσακάλι	τσακάλια
Vocativ	τσακάλι	τσακάλια

1. (zool.) șacal
2. (fig.) om deștept

Cuvinte derivate

• τσακαλόλυκος

Vezi și

• λύκος

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary