română

Etimologie

Din a bubui + sufixul -tură.

Pronunție

  • AFI: /bu.bu.i'tu.rə/


Substantiv


Declinarea substantivului
bubuitură
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ bubuitură bubuituri
Articulat bubuitura bubuiturile
Genitiv-Dativ bubuiturii bubuiturilor
Vocativ bubuitură bubuiturilor
  1. bubuit.


Traduceri

Referințe