Exemplu de clarinet

Etimologie

Din italiană clarinetto.

Pronunție

  • AFI: /kla.riˈnet/


Substantiv


Declinarea substantivului
clarinet
n. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ clarinet clarinete
Articulat clarinetul clarinetele
Genitiv-Dativ clarinetului clarinetelor
Vocativ clarinetule clarinetelor
  1. instrument muzical de suflat constând dintr-un tub conic de lemn, cu ancie simplă, cu orificii laterale cu clape.

Sinonime

Cuvinte derivate

Traduceri





(català)

Etimologie

Pronunție

Substantiv

clarinet

  1. clarinet.





(English)

Etimologie

Din italiană clarinetto.

Pronunție

  • AFI: /ˌklæɹɪˈnɛt/ sau /ˌklɛɹɪˈnɛt/


Substantiv

clarinet (pl. clarinets)

  1. clarinet.