Dumitrițe

română

Etimologie

Din (sfântul) Dumitru + sufixul -iță.

Pronunție

  • AFI: /du.mi'tri.ʦə/


Substantiv


Declinarea substantivului
dumitriță
f. Singular Plural
Nominativ-Acuzativ dumitriță dumitrițe
Articulat dumitrița dumitrițele
Genitiv-Dativ dumitriței dumitrițelor
Vocativ dumitriță dumitrițelor
  1. (bot.; pop.) tufănică; crizantemă.

Sinonime

Cuvinte apropiate


Traduceri

Referințe