rancor
catalană
(català)
Etimologie
Din latină rancor.
Pronunție
Substantiv
rancor m., rancores pl.
engleză
(English)
Etimologie
Confer rancour.
Pronunție
- AFI: /'ræŋ.kɚ/
Substantiv
- formă americană pentru rancour.
galiciană
(galego)
Etimologie
Din latină rancor.
Pronunție
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
Substantiv
rancor m., rancores pl.
Sinonime
latină
(Latina)
Etimologie
Din ranceō.
Pronunție
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
Substantiv
Declinarea substantivului rancor | ||
m. | Singular | Plural |
Nominativ | rancor | rancōrēs |
Genitiv | rancōris | rancōrum |
Dativ | rancōrī | rancōribus |
Acuzativ | rancōrem | rancōrēs |
Ablativ | rancōre | rancōribus |
Vocativ | rancor | rancōrēs |
- râncezeală
- (p. ext.) ranchiună, pică
portugheză
Etimologie
Din latină rancor.
Pronunție
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
Substantiv
rancor m., rancores pl.
Sinonime
- 1-2: ressentimento
spaniolă
(español)
Etimologie
Din latină rancor.
Pronunție
- AFI: /raŋ'koɾ/
Substantiv
rancor m., rancores pl.