εχθρός

greacă

(Ελληνικά)

Variante

• οχτρός

Etimologie

Din greacă antică ἐχθρός (ekhthrós, „plin de ură, odios; ostil, dușmănos”).

Pronunție

• AFI: /exˈθɾos/

Substantiv

εχθρός (echthrós)

Declinarea substantivului εχθρός
m.	Singular	Plural
Nominativ	εχθρός	εχθροί
Genitiv	εχθρού	εχθρών
Acuzativ	εχθρό	εχθρούς
Vocativ	εχθρέ	εχθροί

1. dușman, inamic, adversar

Sinonime

• 1: πολέμιος

Antonime

• 1: σύμμαχος, φίλος

Cuvinte derivate

• έχθρα
• εχθρεύομαι
• έχθρητα
• εχθρικά
• εχθρικός
• εχθρικότητα
• εχθροπάθεια
• εχθροπραξία
• εχθρότητα

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary